Maslach Burnout Inventory (MBI) یکی از معتبرترین و شناخته‌شده‌ترین ابزارها برای ارزیابی فرسودگی شغلی است که توسط کریستینا مسلش و همکارانش در دهه ۱۹۷۰ طراحی شد. MBI فرسودگی شغلی مسلش به وضعیتی اطلاق می‌شود که فرد پس از مدت‌زمان طولانی مواجهه با استرس‌های شغلی شدید، دچار احساس خستگی، کاهش کارایی و از دست دادن انگیزه در محیط کار می‌شود.

مقیاس MBI فرسودگی شغلی مسلش سه بعد اصلی فرسودگی شغلی را ارزیابی می‌کند:

1. خستگی عاطفی (Emotional Exhaustion): این بعد به احساس فرسودگی و کمبود انرژی در محل کار اشاره دارد. افرادی که در این بعد امتیاز بالاتری دارند، معمولاً احساس می‌کنند که دیگر توان انجام کارهای خود را ندارند و خسته شده‌اند.

2. کاهش شخصیت (Depersonalization): در این بعد، فرد نسبت به دیگران و همکاران خود احساس بی‌علاقگی، بی‌احساسی و سردی می‌کند. این حالت به‌ویژه در محیط‌های کاری که ارتباطات انسانی اهمیت دارد، آشکار می‌شود.

3. کاهش دستاوردهای فردی (Personal Accomplishment): این بعد به احساس عدم موفقیت و کاهش کارایی در کار اشاره دارد. فرد احساس می‌کند که نمی‌تواند اهداف شغلی خود را محقق کند یا پیشرفت خاصی در کار خود نداشته است.

MBI فرسودگی شغلی مسلش به مدیران منابع انسانی و روان‌شناسان این امکان را می‌دهد تا فرسودگی شغلی را در کارکنان شناسایی کرده و به‌طور دقیق‌تری علت‌های آن را تجزیه و تحلیل کنند. استفاده از این ابزار در محیط‌های کاری کمک می‌کند تا کارمندان از نظر روانی و جسمی حمایت شوند و سازمان‌ها بتوانند برنامه‌های درمانی و پیشگیرانه مؤثری برای کاهش فرسودگی شغلی اتخاذ کنند.

این پرسشنامه به‌طور گسترده در سازمان‌های مختلف، از جمله بیمارستان‌ها، مدارس، مؤسسات آموزشی و بخش‌های دولتی و خصوصی به‌کار می‌رود و به عنوان یکی از ابزارهای استاندارد برای ارزیابی فرسودگی شغلی شناخته شده است.