کودک درون بخشی احساسی از روان ماست که تجربیات و زخمهای دوران کودکی را حفظ میکند. آشنایی با این بخش، کلید رشد عاطفی و آرامش درونی است.
The inner child is the emotional part of our psyche that holds childhood experiences and wounds. Understanding it is the key to emotional healing and self-growth.
کودک درون یک مفهوم روانشناختی است که به بخش کودکانه شخصیت ما اشاره دارد؛ بخشی که احساسات، خاطرات و نیازهای کودکی ما را با خود حمل میکند. این مفهوم توسط روانشناسانی مانند کارل یونگ و بعدها جان بردشا گسترش یافت.
کودک درون ممکن است نیازهایی مانند محبت، امنیت، تأیید یا بازی را هنوز در خود حفظ کرده باشد – بهویژه اگر در دوران کودکی این نیازها نادیده گرفته شده باشند.
تجربههای آسیبزا در کودکی مانند طرد شدن، بیتوجهی، انتقاد مداوم یا حتی خشونت میتوانند کودک درون ما را زخمی کنند. این زخمها ممکن است به شکلهای زیر در بزرگسالی بروز کنند:
ترس از طرد شدن
نیاز به تأیید همیشگی
عزتنفس پایین
مشکلات در اعتماد یا ایجاد روابط سالم
واکنشهای هیجانی شدید یا کودکانه
احساس بیارزشی یا گناه مداوم
رفتارهای وابسته یا اجتنابی در روابط
عصبانیت ناگهانی یا زودرنجی
عدم توانایی در ابراز احساسات واقعی
احساس پوچی یا بیهویتی
تربیت سختگیرانه یا کنترلگر
بیتوجهی والدین به احساسات کودک
تجربه طلاق، مرگ، یا جدایی ناگهانی
سوءاستفادههای عاطفی، فیزیکی یا جنسی
عدم وجود فضای امن برای بیان احساسات
🔹 تمرین نوشتن (دفتر کودک درون): هر روز چند خط برای کودک درون خود بنویسید. از او بپرسید چه احساسی دارد و چه چیزی نیاز دارد.
🔹 تجسم ذهنی: چشمها را ببندید و کودک درونتان را تصور کنید. با او حرف بزنید، در آغوش بگیرید و به او اطمینان بدهید که اکنون امن است.
🔹 درمان حرفهای: رواندرمانی مخصوص کودک درون یا درمان مبتنی بر تروما میتواند ابزار بسیار مؤثری باشد.
🔹 فعالیتهای کودکانه: بازی، نقاشی، کارتون دیدن یا خلاقیتهایی که در کودکی دوست داشتید را از سر بگیرید.
🔹 مراقبت از خود و مرزگذاری: یاد بگیرید نه بگویید، از خود حمایت کنید و خودتان را به جای یک والد مهربان ببینید.
کودک درون بخشی زنده و حساس از روان ماست. با درک و شفا دادن این بخش، میتوانیم از زنجیره آسیبهای گذشته رهایی یابیم، عزتنفس سالمتری بسازیم و زندگی متعادلتری را تجربه کنیم.
The inner child is a psychological concept referring to the childlike aspect of our personality. It holds our early memories, feelings, unmet needs, and wounds—especially those we may have ignored or suppressed.
First introduced by Carl Jung and later expanded by John Bradshaw, the inner child reflects how childhood experiences continue to shape our adult behaviors and emotions.
When our inner child is wounded—due to trauma, neglect, rejection, or criticism—those wounds often show up in adulthood as:
Fear of abandonment or rejection
Chronic need for approval
Low self-esteem
Emotional reactivity or immaturity
Difficulty forming healthy relationships
Lack of emotional validation
Physical, emotional, or sexual abuse
Parental divorce or loss
No safe space for emotional expression
🔹 Journaling: Keep a dedicated journal where you write letters or conversations with your inner child.
🔹 Visualization Exercises: Close your eyes, picture your younger self, and offer comfort, love, and safety.
🔹 Therapy: Seek a professional therapist skilled in inner child work or trauma therapy.
🔹 Play and Creative Expression: Reconnect through play, drawing, music, or activities you loved as a child.
🔹 Boundaries and Self-Care: Learn to say no, honor your needs, and become your own caring inner parent.
Healing your inner child is a journey of reconnection—with your emotions, memories, and authentic self. By embracing this part of you, you create space for deep transformation, emotional safety, and self-love.
“Healing the Child Within” – Charles L. Whitfield, M.D.
“Recovery of Your Inner Child” – Lucia Capacchione
“Homecoming: Reclaiming and Championing Your Inner Child” – John Bradshaw
Psychology Today – Inner Child Articles