تروما پس از جنگ: روان‌زخمی که پنهان می‌ماند

💥 ۱۰ نشانه مهم تروما پس از جنگ:

شناخت علائم تروما قدم اول در مسیر بهبود است. در ادامه به مهم‌ترین نشانه‌های آن اشاره می‌کنیم:

۱. فلش‌بک (Flashback) یا بازگشت ناگهانی به صحنه جنگ

فرد بدون اراده، ناگهان خود را در موقعیت‌های جنگی تصور می‌کند. صداها، بوها، تصاویر و احساسات آن لحظات دوباره فعال می‌شوند؛ گویی زمان متوقف شده و فرد به عقب بازگشته است.

۲. کابوس‌های مکرر

خواب‌هایی مملو از تعقیب، تیراندازی، انفجار یا مرگ اطرافیان. این کابوس‌ها معمولاً به‌قدری واقعی هستند که فرد با ترس و اضطراب شدید از خواب می‌پرد.

۳. تحریک‌پذیری یا پرخاشگری

فرد ممکن است به محرک‌های جزئی (مثل صدای بلند یا سؤال ساده) با خشم شدید یا واکنش‌های افراطی پاسخ دهد. گاهی خشونت نسبت به خود یا دیگران نیز دیده می‌شود.

۴. بی‌حسی هیجانی (Emotional Numbness)

ناتوانی در احساس شادی، عشق، غم یا ارتباط انسانی. بسیاری از افراد می‌گویند: «انگار قلبم یخ زده» یا «هیچ چیزی برام مهم نیست».

۵. اضطراب مزمن و حملات پانیک

فرد به‌طور مداوم در حالت «هشدار» است. بدن در حالت جنگ یا فرار باقی می‌ماند، حتی وقتی خطری وجود ندارد. این حالت ممکن است با تپش قلب، تعریق، لرزش، یا حمله وحشت همراه باشد.

۶. اجتناب از محرک‌های یادآور

فرد تلاش می‌کند از هر چیزی که به جنگ مربوط است دوری کند: صداهای بلند، فیلم‌های جنگی، لباس نظامی، اخبار یا حتی صحبت درباره گذشته.

۷. احساس گناه بازمانده (Survivor’s Guilt)

فرد از این‌که زنده مانده، در حالی که دیگران جان خود را از دست داده‌اند، دچار احساس عذاب وجدان شدید می‌شود.

۸. اختلال خواب یا بی‌خوابی

فرد ممکن است ساعت‌ها نتواند بخوابد یا چندین‌بار در شب از خواب بپرد. این بی‌خوابی باعث خستگی شدید، تحریک‌پذیری و افسردگی می‌شود.

۹. عدم تمرکز و گیجی ذهنی

ذهن فرد درگیر خاطرات و ترس‌هاست و نمی‌تواند به وظایف روزمره، گفتگو یا مطالعه تمرکز کند. گاهی حافظه کوتاه‌مدت نیز آسیب می‌بیند.

۱۰. بی‌اعتمادی و بدبینی به دنیا

فرد احساس می‌کند هیچ‌کس قابل اعتماد نیست. دنیا برایش ناامن، بی‌رحم و تاریک به‌نظر می‌رسد. این باور باعث انزوای اجتماعی می‌شود.